Prof.Dr.Tahir ÖĞÜT

Düz tabanlık, ayağın normalde olması gereken iç, uzun kavsinin kaybolarak topuğun dışa doğru kayması ile kendini gösteren bir ayak deformitesidir...

Düztabanlıktan bahsedildiğinde sıklıkla çocukluk çağında olan esnek düztabanlık akla gelir ancak normal bir ayağa sahip olan erişkinlerde de zaman...

Düz tabanlık görülme oranı 2 yaş ve altı çocuklarda %90’larda iken bu oran 10 yaşından sonra %4’lere düşmektedir. Fakat bu oranlar literatür...

Esnek düztabanlığı olan çocuklarda ayak kavsi çocuk ayakta dururken düz iken, çocuk parmak ucuna yükseldiğinde normal'e döner..

Esnek düztabanlığın anne ve babalarda yarattığı endişe dışında herhangi bir şikâyete neden olması beklenmez ve dolayısıyla...

Düz tabanlık, ileri düzeyde ise veya uygun tedaviye rağmen ağrı, yürüme güçlüğü, ayakkabı problemi ve fonksiyon kayıplarına neden...

Bir grup çocukta ise kısa aşil tendonu, ayak dış tarafındaki peroneal kaslardaki spastisite ve kemikler arasında doğuştan...

Cerrahi tedavide ayakta talus ve kalkaneus olarak adlandırılan kemikler arasına arthroereisis olarak adlandırılan bir implant...

Eğer çocuktaki düz tabanlık “tarsal koalisyon” dediğimiz doğuştan kemikler arasındaki köprüleşmeye bağlı ise cerrahi...

Çocuklukta düz tabanlık problemi olmayan bireylerin ayaklarının ömür boyu normal şekilde, düzgün kalacağının garantisi yoktur...

Edinilmiş veya erişkin tipi düz tabanlığın temel nedenlerinden biri ve en sık karşılaşılanı ‘tibialis posterior’ olarak...

Düz tabanlık deformitesinin henüz oluşmadığı fakat iç kısımdaki tibialis posterior tendonu yapışma bölgesinden başlayıp...

Deformite gelişmemiş hastalarda tibialis posterior tendonunun etrafındaki yangının ve dejenere tendon kesimlerinin temizlenmesi...

Eğer başlangıç dönemi atlanır ve deformite rijid (elle düzeltilemez) bir hale gelirse düzeltme ancak eklemler üzerinden sağlanabilir...