Edinilmiş veya erişkin tipi düz tabanlığın temel nedenlerinden biri ve en sık karşılaşılanı ‘tibialis posterior’ olarak adlandırılan ve ayak iç kavsinin tepe noktasına yapışan tendonun dejenere olarak, işlevini yitirmesidir. Ayak iç kavsini adeta bir çadırın direği gibi destekleyen bu tendonun görevini yapamaz hale gelmesi sonrasında ise ayak kavsi kademeli olarak sinsice çöker. Rahatsızlığın erken dönemlerinde hastalar tibialis posterior tendonu çevresinde olan ağrıdan şikâyet ederler. Bu evrede düztabanlık deformitesi daha oluşmamıştır ve doğru tanı konması durumunda hastalığın ilerlemesini durdurmak mümkün olabilir. Bu evrenin tanınmaması veya uygun tedavi edilememesi durumunda ise ayak iç kavsi giderek çökmeye ve topuk dışarıya doğru kaymaya başlar. Zaman içerisinde deformitenin artması ile birlikte de ağrı ayak iç kısmından ayak dışına ve ayak bileğine doğru kayar. Bu esnada topuktaki kayma ile ilişkili olarak aşil tendonu kısalır ve bu tendonun kısalması düztabanlık deformitesi üzerinde ilerleyici bir etki gösterir.