Bir grup çocukta ise kısa aşil tendonu, ayak dış tarafındaki peroneal kaslardaki spastisite ve kemikler arasında doğuştan gelen köprüleşmeler (tarsal koalisyon) gibi altta yatan nedenlere bağlı olarak gelişmiş düztabanlık olabilir. Bu hastalarda yapılacak muayene ve tetkiklerde ayak kemiklerinin kalıcı olarak yer değiştirdiği ve deformitenin elle düzeltilemediği görülür. Parmak ucuna kalkıldığında normalde içe doğru dönen topuklar rijid düz tabanlıklarda hareketsiz kalırlar. Bu tip düz tabanlıklarda cerrahi tedavi daha çok tercih edilmelidir, çünkü konservatif tedavilerle tamamen düzelme olasılıkları yoktur. Gerekli cerrahi tedavi çocuklukta yapılmadığı takdirde erişkinliğe gelindiğinde tedavi ancak eklemleri sabitleyerek mümkün olur.